موانع سیاسی همگرایی اقتصادی کشورهای عضو اکو

اکو ادامه ی آر سی دی است که در دهه ی 1960 با هدف تعمیق و گسترش همکاری ها به ویژه در زمینه های اقتصادی با عضویت کشور های ایران، پاکستان، ترکیه شکل گرفت و با احیای مجدد آن فعالیت های آن با نام جدید اکو در دهه ی 1980 گسترش یافت و فروپاشی شوروی سابق زمینه ی عضویت برخی جمهوری های آن در اکو را فراهم آورد تا به همراه افغانستان تعداد اعضای آن به ده عضو افزایش یابد. درحالیکه این سازمان اهداف اقتصادی و همگرایی در این عرصه را هدف خود اعلام نموده، نتوانسته است توفیق لازم را در این زمینه حاصل نماید. دربررسی موانع تحقیق ، پژوهش حاضر نگاه خود را به سمت موانع سیاسی اعم از داخلی یا خارجی معطوف داشته است. در این پژوهش روش تحقیق توصیفی-تحلیلی بوده و برای گردآوری داده ها از روش کتابخانه ای-اسنادی بهره گرفته شده است.پس از تحلیل داده ها در چهارچوب مباحث نظری نتایج حاصل از آزمون فرضیه گویای آن است که نظام های سیاسی متفاوت وسیاست های خارجی گوناگون، رقابت های موجود بین برخی کشور های عضو سازمان اکو و نفوذ قدرت های بزرگ و فرامنطقه ای از مهمترین عوامل سیاسی بوده اند که به عنوان مانع بر تحقق همگرایی اقتصادی در سازمان اکو ایفای نقش کرده اند.